Voor mijn verkiezingscampagne doe ik heel wat huisbezoeken. We bellen met twee kandidaten aan, stellen ons heel kort voor en overhandigen dan de programmabrochure van de partij. En dit is verrassend leuk!
Wie zit er achter de deur?
Het is altijd spannend om aan te bellen. Je weet niet welk geluid de bel maakt, maar nog bijzonderder is dat je niet weet wie waar woont. Dat is een kleine ontdekkingstocht.
Je ontdekt welke mensen achter welke deur zitten. En in mijn gedachten probeer ik al voor te stellen wie dat zou zijn, nog voor de deur open gaat. Het is verrassend. Mensen die je kent van ziens, van op café, van een vereniging, van de parochie,… krijgen ineens hun eigen plaats in onze gemeente.
Je weet op voorhand werkelijk niet wie er achter de deur tevoorschijn komt. Sommige deuren vertellen een verhaal. Een oude deur doet je denken dat er oude mensen wonen, een moderne deur net het omgekeerde… althans dat dacht ik in het begin. Al snel leer je dat het altijd een verrassing blijft. Pas als de deur openzwaait, krijg je je antwoord. Huisbezoek per huisbezoek herontdek je je gemeente.
Huisbezoek per huisbezoek herontdek je je gemeente.
Je weet ook niet in welke outfit.
- Iemand draagt zijn coureurspak, want hij is net terug van een dagje fietsen.
- Iemand die volledig onder het stof hangt, want die is aan het verbouwen.
- Iemand in een kamerjas of met een badhanddoek rond haar benen, want ze geniet van een luie zaterdag.
- …
Ieder huisbezoek heeft zo iets onverwachts.
Bijpraten en eenzaamheid
Regelmatig blijf je langer aan een deur staan dan gepland. Je spreekt over gemeenschappelijke bezorgdheden, vrienden of gedeelde gebeurtenissen. De ontmoeting en het korte gesprek met mensen die zopas nog onbekenden waren, zorgen ervoor dat ik me nog meer verbonden voel met Schoten, mijn gemeente. Het geeft huizen en straten een bekend gezicht.
Soms vertellen mensen iets volledig nieuws of hoor je iets dat je tevoren ontgaan was. Dan leer je wat er leeft in de straat, zowel de kleine zorgen als de grote zorgen. Je spreekt met heel veel verschillende mensen, rijk of arm, jong of oud, eenzaam of sociaal.
Sommige mensen houden je wat langer aan de deur. Ze hebben die dag nog niet met iemand gesproken. Je doorbreekt de sleur van de dag voor hen. En opgelet! Dit zijn niet altijd mensen van de derde leeftijd!
Wat bij een neen?
Heel af en toe krijg je wel een deur op je neus… sommige mensen houden niet van politiek aan hun deur. Het maakt hen niet uit welke partij. Ze hebben er gewoon geen zin in. Maar in 98% van de gevallen staan mensen open voor een gesprek.
98% staat open voor een gesprek
Als mensen al hun keuze gemaakt hebben, vertellen ze dit op een beleefde en correcte manier. Het is dan verbazend ze je enerzijds vertellen dat ze niet voor jou zullen stemmen, maar je anderzijds wel oprecht alle succes toewensen.
Het maakt van huisbezoeken een unieke bezigheid en een kans tot ontmoetingen.
Start zelf!
Daarom deze rare raad: start zelf! Bel aan bij je buren, ontmoet hen en voer een kort gesprek. Haal huisbezoeken uit de sfeer van de politiek, maar maak er een wapen van om het Schotense sociale weefsel te herstellen.